Off to Italy!

Hallo!

Toen ik hier net in Malta aankwam kregen wij op de eerste schooldag een formulier met buitenschoolse activiteiten. Op het moment dat ik het zag staan wist ik t al, dit wil ik! Trip naar Sicilië, bezoek aan de mount Etna en nog een dorpje wat me niet zoveel boeide, mijn ogen bleven maar hangen bij de Etna, daar wou ik heen! Toen ik een aantal weken later ook nog een Nederlands klasgenootje vond die er ook heel graag heen wou was het helemaal rond, we gaan naar Sicilië!

Leek het er eerst nog op dat het weer roet in t eten ging gooien, we houden namelijk bedacht om de trip aan het einde van onze Malta trip te maken, als soort van afsluiting. Wisten wij veel dat het in November heel hard ging waaien en dat de boot naar Sicilië dan bijna niet meer vaart..... Maar gelukkig was het weer goed en konden we gisteren dan toch gaan! Om 5.15 's ochtends zouden we opgehaald worden, dus het busje kwam Maltees om 5.25 ons ophalen. Komen we bij de boot aan, de titanic is er niks bij! Wat een ding! Met luxe passenger lounge met flatscreen tv waar een film op werd gedraaid tijdens de reis, super! De reis zou 90 minuten duren maar omdat het dus toch wel waaide en de golven best hoog waren (volgens Sanne ging de boot helemaal van links naar rechts, maar ik heb het niet gemerkt want ik lag heel gezellig te slapen) deden we er bijna 2 uur over. Maar eenmaal in Sicilië aangekomen scheen het zonnetje en was alles weer prima! De hele bups installeren in de bus en op naar de eerste stop: de Etna!
Helaas was Sicilië ietjes groter dan ik had gedacht en waren we na een busrit van 2 uur pas aan de voet van de Etna. Maar gelukkig was er onderweg genoeg te zien en deed ik weer waar ik het beste in was, een dutje haha! Wat een gezicht was dat, op een gegeven moment verscheen in het rustige mooie Italiaanse landschap met gras, bomen en koetjes en schaapjes een enorme vulkaan die dreigend boven het landschap uitstak, prachtig! Wat me wel opviel is dat een van de belangrijkste steden van Sicilië aan de Etna is gebouwd, als de Etna een beetje ver spuugt gaat die hele stad eraan. Dit is dus al een paar keer gebeurt en ze hebben die stad dus al 12 keer opnieuw moeten opbouwen. Na een korte stop in een klein dorpje aan de voet van de Etna gingen we dan echt de klim maken naar boven! Waar je eerst alleen nog maar bomen en gras zag werd het landschap nu ruiger en donkerder, en domineerde vooral lavastenen het landschap. Gek genoeg nog steeds gecombineerd met veel bomen, omdat de grond rond een vulkaan heel vruchtbaar is. Hoe verder we omhoog gingen, hoe meer je zag hoeveel kracht de natuur heeft en hoe de lava alles wat op z'n pad kwam had verwoest, van huizen die tot aan het dak toe waren ingegraven in de lava, compleet zwartgeblakerde huizen tot huizen die meer geluk hadden, en waar de lava 2 meter voor de voordeur stopte. Hoe hoger we gingen, hoe kouder het ook werd. Aan de voet van de berg was het nog 23 graden, toen we op het hoogste punt waren waar de tourbus kon komen was het nog maar 8 graden. Tsja, daar had Manon weer niet op gerekend toen ze die ochtend met haar zomerjasje en allstars de deur uitging... Koud!! Vervolgens konden we verder de Etna op met een landroover, supergaaf!! Daar kwamen we op een gegeven moment de eerste sneeuw tegen en toen de landroover stopte hadden we een hoogte van 3 kilometer bereikt en was het landschap helemaal bedekt met sneeuw. Nog kouder in je allstars!! Je kon nog hoger en helemaal naar de top, maar die trip duurde 1,5 uur en zoveel tijd hadden we niet, maar dat was nog maar 1 kilometer hoger dus bijna op de top telt ook, toch? ;) Helaas was het bewolkt rond de Etna en konden we niet van het uitzicht genieten, maar wat een gaaf gevoel om op een vulkaan te staan! Nog even snel een sneeuwpop gemaakt, omdat het gewoon een cool idee is dat onze sneeuwpop nu op de Etna staat, en toen moesten we alweer naar beneden, wat veel enger is dan naar boven want nu keek je helemaal de diepte in.... Maar gelukkig weer heelhuids beneden gekomen en toen moesten we alweer afscheid nemen van de Enta en werd het weer buszitten.
2 uur later kwamen we aan in Modica, een heel mooi dorpje dat in een ravijn ligt en dan omhoog loopt langs die ravijn. Hier maken ze hele speciale chocolade, zonder melk maar met een speciaal soort fruit. Deze soort chocolade word alleen in Sicilië en in Mexico gemaakt en is dus heel zeldzaam. En heeeel lekker!! Heel knapperig en bijzonder. Gelijk maar 2 repen gekocht ;)
Toen nog een kerk in geweest, waar ik even een kaarsje voor oma aan kon steken, want ook dat soort dagen komen hier voorbij en daar sta ik ook hier bij stil, vergeten doe ik je nooit oma, waar ik ook zit.
Hierna gingen we weer terug naar de bus en moesten we weer afscheid nemen van Sicilië, wat was het bijzonder! En wat was ik moe haha! Om 22.15 was ik eindelijk weer thuis en kon ik mijn bedje in rollen.

Nog maar 3 weken en dan ben ik weer thuis, Sicilië was het laatste wat op mijn lijstje stond dus voor mij is het Malta avontuur nu rond. Toch een raar idee dat ik over 3 weken gewoon weer in Wijchen op de bank zit in plaats van hier... Maar kan niet wachten tot ik iedereen weer zie!